ข่าวเกษตรพอเพียง เกษตรอินทรีย์ เกษตรสมัยใหม่

ประสบการณ์การปลูกไผ่บงหวาน

การเตรียมพื้นที่ปลูก

การปลูก

การดูแลจัดการ

 หรือจะนำไปใช้เผาถ่านไม้ไผ่ไว้ใช้ในครัวเรือน  เหลือก็ขายมีรายได้เพิ่มอีกทาง  ส่วนเศษใบเศษกิ่งไผ่ก็ทิ้งไว้ในแปลงปล่อยให้จุลินทรีย์ ย่อยสลาย   กลายเป็นปุ๋ยให้ต้นไผ่ต่อไป  นอกจากตัดแต่งต้นเก่าออกปีละครั้งแล้ว    ช่วงเวลาฤดูฝนเป็นช่วงที่ต้องปล่อยให้หน่อไผ่ที่แทงออกห่างกอขึ้นลำ โดยกอหนึ่งจะปล่อยให้ขึ้นลำประมาณ 8-12 ลำ เพื่อเป็นลำแม่ที่จะให้หน่อในฤดูถัดไป  ลำที่ปล่อยขึ้นใหม่จะมีแขนงออกตามข้อ   ต้องคอยตัดแขนงทิ้ง   แขนงที่อ่อนสามารถนำไปรับประทานได้   ในช่วงนอกฤดู   แขนงจะไม่ออกเพราะหน่อไผ่ที่ออกมาจะถูกขุดขายตลอด  ยิ่งขุดยิ่งออกมาเรื่อยๆ    ซึ่งช่วงนี้ถือเป็นช่วงนาทีทอง   ของคนที่ฝากปากท้องไว้กับไผ่   ขึ้นอยู่กับว่าจะเลือกคบกับไผ่พันธุ์ไหน   ไผ่บงหวานจะเก็บผลผลิตได้   20-50  กิโลกรัมต่อไร่ต่อวัน  (ผลผลิตที่ได้ขึ้นอยู่กับการคัดเลือกสายพันธุ์และการดูแลจัดการที่ถูกต้อง)    ช่วงนอกฤดูตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเดือนพฤษภาคม    ทางสวนจะขายกิโลกรัมละ  60   บาท    ช่วงในฤดูตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงเดือนตุลาคม   ทางสวนขายอยู่ที่กิโลกรัมละ   40   บาท    รายได้โดยเฉลี่ยของไผ่บงหวานไม่น้อยกว่า    75,000  บาท   ต่อไร่ต่อปี     จากการที่ทางสวนได้เก็บข้อมูลไผ่บงหวานเพชรน้ำผึ้ง    เมื่อเปรียบเทียบกับไผ่สายพันธุ์อื่นๆ     จะพบว่าไผ่บงหวานจะออกหน่อง่าย   ออกได้เรื่อยๆทั้งปี  ระยะเวลาที่หน่อโตพอที่จะขุดได้ใช้เวลาเพียง 2-3 วัน  ในช่วงนอกฤดูจะออกหน่อดก   แต่ในช่วงฤดูฝนราวๆเดือนสิงหาคมเป็นต้นไปก็ต้องปล่อยให้ขึ้นลำไปบ้าง  จึงเก็บผลผลิตได้น้อยกว่าในช่วงนอกฤดู    ในช่วงฤดูฝนเมื่อหน่อไผ่ธรรมชาติออกมา   ทางสวนก็ยังขายหน่อได้    แม้จะได้ราคาไม่สูงมากนักไม่เหมือนในช่วงนอกฤดู   แต่เมื่อเทียบกับการไม่ต้องมีต้นทุนเรื่องน้ำเพราะส่วนมากจะอาศัยน้ำฝน   ซึ่งก็ถือว่าพอใช้ได้   ถ้าเป็นไผ่สายพันธุ์อื่นๆจะมีปัญหาการขายในช่วงฤดูฝน
การคลุมโคนไผ่
          วัสดุที่ใช้คลุมโคนไผ่บงหวานเพชรน้ำผึ้ง  ให้ใช้ขี้เถ้าแกลบ  ขี้เถ้าจากการเผาแบบชีวะมวล  หรือแกลบดิบที่เก่าๆ  ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพราะจะทำให้ได้ผลผลิตต่อไร่สูงเพราะที่โคนไผ่มีความ ชื้นพอเพียง  ทำให้หน่อดกและหน่อใหญ่เกษตรกรจะได้น้ำหนักมากกว่าการที่ไม่ได้ใช้วัสดุ คลุมโคนไผ่และหน่อยังมีรสชาติที่ดี  มีความกรอบไม่แข็ง  หวาน มากขึ้น  สีผิวของหน่อขาวน่ากิน
โรคและแมลง


      

 ไผ่บงหวานที่ปลูกพบไม่ค่อยพบโรคของไผ่มากวน  ทำให้ต้นทุนสารเคมีไม่มี  แต่แมลง  พบหนอนม้วนใบบ้างเล็กน้อย  ไม่มีผลเสียหายต่อต้นไผ่  แต่ถ้าไม่ต้องการให้ระบาดก็ตัดใบที่เป็นหนอนม้วนใบไปทิ้งไกลๆหรือเผาทำลาย   นอกจากนี้ยังพบเพลี้ยอ่อนไผ่ได้บ้างเล็กน้อยในช่วงรอยต่อระหว่างฤดูหนาวและ ฤดูร้อน  แต่พอหมดฤดูหนาวเพลี้ยอ่อนก็จะหายไป  นอกจากแมลงแล้วยังพบหนูและตุ่น  หากเกษตรกรปล่อยให้สวนไผ่บงหวานรก  ก็จะมีหนูมากินหน่อไม้ ทำให้เราได้ผลผลิตลดลง  เกษตรกรต้องอย่าปล่อยให้สวนรก  คอยกำจัดกิ่งไผ่และวัชพืชให้หมดเป็นระยะ  ก็จะไม่มีหนูมารบกวน  พอมีหนูมารบกวนก็จะมีงูเห่ามากินหนูอีกทีทำให้งูเข้ามาอยู่ในสวนไผ่
เคล็ดลับของการขุดหน่อไผ่
          การขุดหน่อไผ่บงหวานเพชรน้ำผึ้งเกษตรกรต้องใช้เสียมลับให้คมเวลาขุดหน่อจะ ได้ไม่ช้ำ   เมื่อจะขุดให้เขี่ยวัสดุที่คลุมหน่อไผ่ออกให้เห็นโคนของหน่อ  แล้วใช้เสียมแทงให้ขาด  ควรให้ติดส่วนของเหง้ามาสัก  2  เซนติเมตร เพื่อกำจัดเนื้อไม้ที่ยังอ่อนซึ่งเป็นที่อยู่ของตากิ่งแขนงข้าง  แต่ถ้าไม่เอาตาข้างที่อัดแน่นกันอยู่ออกให้หมด  ก็จะมีกิ่งแขนงเล็กๆขึ้นอยู่ทำให้กอไผ่รกใต้  และจะส่งผลทำให้ตาหน่อไม่สามารถแทงหน่อได้  ทำให้ไม่ค่อยมีผลผลิต  
สรุปขั้นตอนการจัดการแปลงไผ่เพื่อเก็บหน่อ
- พฤษภาคม     เริ่มปลูกไผ่
-  มิถุนายนถึง ตุลาคม     ดูแลกำจัดวัชพืช   ให้น้ำ  ให้ปุ๋ยคอก ปุ๋ยหมัก  ปุ๋ยวิทยาศาสตร์ แต่งกิ่งแขนงไม่ให้รกที่โคนไผ่  เพื่อป้องกันหนูมากินหน่อ  และง่ายกับการจัดการ
- พฤศจิกายน ถึงธันวาคม  ตัดสางลำแก่ทิ้ง  แต่งกิ่งแขนงข้างต้นไม่ให้กอรก  ใส่ปุ๋ยคอก   คลุมโคนไผ่ด้วยขี้เถ้าแกลบหรือวัสดุอื่นๆที่หาง่าย       ให้น้ำจนชุ่ม
-  มกราคมถึงกรกฎาคม  ขุดหน่อขาย  ให้หมด ห้ามปล่อยขึ้นลำ  เหตุผลเพราะถ้าปล่อยขึ้นลำ  อาหารที่กอไผ่สร้างขึ้นจะไปเลี้ยงลำใหม่ที่ยืดสูงขึ้นจะมีผลทำให้หน่อ ที่เกิดทีหลังฝ่อ  และไม่ค่อยออกหน่อให้เก็บ  
- สิงหาคม ถึงตุลาคม  เก็บหน่อที่เล็กและหน่อที่เกิดชิดต้น    แต่เริ่มปล่อยหน่อที่เกิดห่างกอไว้เป็นลำแม่ใหม่  กอละ  8-12  ลำ
- พฤศจิกายน  ถึงธันวาคม   ปฏิบัติเหมือนขั้นตอนเดิม  ขั้นตอนต่างๆจะวนซ้ำเช่นนี้ทุกๆปี ไป  
              นอกจากไผ่บงหวานแล้ว      ทางสวนยังได้ปลูกไผ่สายพันธุ์อื่นๆ  อาทิเช่น   ไผ่ตงไต้หวัน   ไผ่เปาะช่อแฮ   ไผ่เลี้ยงสีทอง    ไผ่ซางดำ   ไผ่ตงต่างๆ    ไผ่หก    ไผ่ซางหม่น    ไผ่หม่าจู ไผ่ปักกิ่ง  ไผ่ยักษ์เมืองน่าน   ไผ่บงใหญ่พม่า  ไผ่เป๊าะยักษ์สาละวิน  ไผ่เป๊าะยักษ์ปาเก่อญอ  ไผ่โมโซ และกลุ่มไผ่ประดับ   เป็นต้น  เพื่อปลูกไว้เป็นข้อมูลเปรียบเทียบในการปลูกไผ่ว่าแต่ละสายพันธุ์สามารถนำ มาใช้ปลูกในเชิงพาณิชย์ได้ดีแค่ไหน   วิธีการบริหารจัดการแตกต่างกันอย่างไร    ซึ่งตอนนี้ทางสวนได้รับการ สนับสนุนจากหน่วยงานธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตรจังหวัดแพร่   สำนักงานเกษตรจังหวัดแพร่   สำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตรแพร่    ให้เป็นศูนย์เรียนรู้ครูเกษตรกร    เพื่อเปิดโอกาสให้เกษตรกร   และผู้ที่สนใจการปลูกไผ่  เข้ามาศึกษาเรียนรู้เพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจ  เป็นทางเลือกในการประกอบอาชีพได้อีกทางหนึ่ง   สนใจข้อมูลเพิ่มเติมหรือศึกษาดูงาน  ติดต่อได้ที่สวนไผ่หวานเพชรน้ำผึ้ง   นายวรรณบดี   รักษา   โทร.  083-2663096  ,087-8387334

ราคาจำหน่ายกิ่งพันธุ์ไผ่บงหวาน